Het is zo’n vijftien jaar geleden dat wij, via een gezamenlijke vriendin, in contact kwamen met Magda. Zij was namelijk op zoek naar iemand die haar handgeschreven pianostukjes op de computer kon uitwerken zodat ze vervolgens uitgegeven konden worden. Dat werd het begin van een lange, inspirerende samenwerking.

Eerst ontstond het bundeltje “Ha, die Joris!” en vervolgens de beide delen “Over dieren en andere zaken”. Intussen was Magda al geruime tijd bezig met het schrijven van een beginnersmethode voor volwassenen. Zij had toen een volwassen leerling op les, ze noemde hem “mijn wonderkind”, waar zij wekelijks materiaal voor schreef. De methode groeide uit tot een lijvig boek, dat na vijf jaar schaven, uitproberen en aanpassen klaar was om uitgegeven te worden. Toen bleek dat er bij de uitgever geen belangstelling voor was, was zij daar vrij laconiek onder: “Dan moeten we het zelf maar doen”.

En zo ontstond het idee van een eigen uitgeverijtje. Eén en ander had nog wel wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk was het zo ver dat het boek kon worden gepresenteerd en er flyers konden worden verstuurd. Tot onze verrassing kwamen er meteen ruim zestig bestelkaarten terug. Magda zelf keek hier niet van op, want zij wist dat het boek goed was en dat er een markt voor was. Aangespoord door dit succes componeerde zij vervolgens kleine etudes voor beginners en een vervolgdeel op de methode voor volwassenen: “ Piano spelen, zo leer je meer...”  Daarnaast werkten we aan een heruitgave van de vier delen “Klankenwereld”. Intussen kreeg het uitgeverijtje een heuse website en gingen we ook met materiaal op pad naar de bijeenkomsten van de EPTA, waardoor het meer bekendheid kreeg.

Magda’s creativiteit kwam, zoals zovelen weten, uit een onuitputtelijke bron. Bij alles was zij maakte stond steeds de leerling centraal. Zo bedacht zij ook een avontuurlijk verhaal over het jongetje Lasse en zijn belevenissen in het Heelal. De planeten uit het zonnestelsel vormden de inspiratiebron voor kleine composities. En omdat Lasse in het avontuur aan de hand wordt meegevoerd door Astrobert, in feite de personificatie van Magda, leert hij zo en passant van alles over pianospelen en improviseren.

Magda was trots op dit geesteskind. “Misschien wel mijn beste boek”, zei ze zelf. Ze heeft er, bijgestaan door pianiste Henriëtte Ter Stege en twee pianoleerlingen, nog een lezing over gegeven tijdens de EPTA-materiaaldag in september 2009. Bij dit soort gelegenheden was zij in haar element, alhoewel wat onvast ter been en af en toe leunend op haar stok gleden de jaren dan zichtbaar van haar af.

Het laatste jaar leek het wel of Magda steeds meer door haar creativiteit werd voortgedreven. Zij voelde dat haar lichaam het beetje voor beetje liet afweten, maar had nog altijd een ongelofelijke drang om vorm te geven aan haar muzikale ideeën. Zo ontstond er een prentenboekje met muzikale spelletjes voor kleuters, genaamd “Kleine Ping en zijn pinguïnvriendjes”, voltooide ze nog een theorieboek en componeerde ze een serie pianowerkjes. “Die geven jullie dan maar postuum uit”.

Zij had er vrede mee en verzekerde ons niet verdrietig te zijn. Net zoals Astrobert in “Klanken in het Heelal” lost zij nu ook op in sterrenstof.

Wij zijn dankbaar Magda gekend te hebben en dragen de herinnering aan haar voor altijd met ons mee.

Zeist, 21 juli 2012

Hieronder vindt u het ‘Onze Vader’ zoals dit werd uitgevoerd door alle aanwezigen bij de afscheidsbijeenkomst op 21 juli 2012. Magda maakte deze toonzetting in het voorjaar van 2012.

Klik op het fragment voor het hele stuk